Asterix & Obelies op reis - Deel 4 (Cambodja)
Blijf op de hoogte en volg Lies
02 Januari 2016 | Cambodja, Khett Siem Reab
Na ons geweldige Myanmaravontuur moesten we even bij- (en aan!)komen dus besloten we om een paar dagen te gaan chillen op Koh Chang met Laura en Karel. Het was super bijzonder voor ons om eindelijk weer vrienden van thuis te zien en aan de andere kant van de wereld te kunnen genieten samen. Met Laura en Karel hebben we lekker rond gescooterd over het eiland, geklierd in het water en de verjaardag van Lies gevierd. Als verjaardagscadeau dat Lies van haar ouders en Tom had gekregen, zijn we vervolgens met z'n tweeen naar een super mooi bounty eiland gegaan en hebben we ons even kunnen onderdompelen in luxe. Met een prive jaccuzi, een prachtige kamer en een heerlijk uitzicht op zee was het prima vertoeven tussen alle rijke mensen en waren we al snel helemaal opgeladen om aan Cambodja te beginnen.
Met bruine koppies, nieuwe energie en de verloren kilo's weer aan het lijf kwamen we na een lange dag reizen aan in Siem Reap. Hier hebben we de imponerende tempels van Angkor Wat bezocht. Dit hield in dat we om vier uur 's nachts opstonden om met de tuktuk naar de bekendste tempel te sjeezen en ons vervolgens te instaleren voor de zonsopgang. En toen begon het feest; duwen, trekken, schelden omdat duizenden toeristen (lees Chinezen) aan het strijden waren om de mooiste foto te schieten. Ondanks dat de tempel schitterend was met zonsopgang, fascineerde de mensenmassa ons net iets meer dus besloten we om dat ook maar even vast te leggen. Al die drukte neemt iets weg van de ervaring dus we zijn snel door gegaan naar de andere tempels waaronder de Tomb Radar tempel, zodat we de grote groepen Chinezen konden vermijden. Iets wat we niet konden vermijden was dat we weer vierkant uitgelachen werden toen we met onze tuktuk in een grote marathon belandden en Astrid weer onhandig vast kwam te zitten op een ruïne.
Na Siem Reap gingen we met de boot door naar Battambang. Tijdens deze negen uur durende boottocht zagen we het echte Cambodja; vissers, spelende kindjes en het vlakke landschap vol palmbomen. Wat ons opviel tijdens deze tocht was de armoede die we onderweg zagen, iets wat we confronterend vonden aangezien we de avonden daarvoor nog tussen de zatte (seks)toeristen stonden (die zich nul aantrekken van de Cambodjaanse bevolking en cultuur). In Battambang hingen we zelf de toerist uit door met de tuktuk langs de highlights te gaan met een groep leuke Belgen. Zo maakten we een ritje op een bambootreintje en zagen we miljoenen vleermuizen uit een grot komen.
Omdat Tom (de broer van Lies) ons kwam opzoeken reisden we al snel door naar Phnom Pehn om hem daar op te wachten. Als complete verassing bleek hij een dag eerder dan gepland aan te komen dus geheel onverwacht stond deze druktemaker in een keer voor onze neus! Al snel werd ons duidelijk dat we Tom er heel goed bij konden hebben met zijn onuitputtelijke enthousiasme en nuchtere kijk op de wereld. Zeker na het lezen van het indrukwekkende boek 'First they killed my father', het bezoeken van de Killing Fields en het Tol Slueng Museum konden we dat goed gebruiken. Beide monumenten laten zien welke vreselijke genocide eind jaren '70 heeft plaatsgevonden onder leiding van de communistische Pol Pot in Cambodja. Pol Pot jaagde op gruwelijke wijze 3 miljoen Cambodianen de dood in door ze uit te hongeren in werkkampen, te martelen in afschuwelijke gevangenissen of ze te vermoorden op de Killing Fields. We kunnen met geen pen beschrijven wat er door ons heen ging bij het lezen van de verhalen, het zien van de foto's of de massagraven waarbij de botten nog uit de grond staken.
Na deze heftige dagen werd het tijd om naar een plek te gaan waar Tom zijn vreselijk witte kleur kwijt kon raken zodat we niet langer duo penotti foto's hoefden te maken. We gingen naar Sihanoukville om daar een paar dagen te relaxen aan het strand en te genieten van de lekkere bbq's met verse vis. Op aanraden van Tom hebben we ook nog wat daagjes gespendeerd op Koh Rong, een super mooi eilandje met witte stranden en helder water. Dit eiland was gelukkig nog niet helemaal ontdekt door alle Geordie Shore types uit Engeland dus dit was genieten geblazen! Samen met Gijs (een leuke brabo die we daar hebben ontmoet) hebben we daar een heerlijke tijd gehad waarbij we gedanst hebben op een strandfestivalletje en naar de andere kant van het eiland zijn gegaan om een heel strand voor onszelf te hebben. Vooral dit laatste verliep iets anders dan verwacht. Volgens het lokale VVV-kantoor zou het 30 minuten lopen zijn door de jungle naar de andere kant van het eiland en hoefden we slechts de bordjes te volgen. Maar niets bleek minder waar. Na een uur lopen zagen we geen bordjes meer maar alleen maar rotsen en groen boven, onder en naast ons. Na vijf uur lopen en klauteren vonden we gelukkig eindelijk het pad terug en konden we genieten van van een welverdiende fles water. Ook de terugreis met de boot liep wat anders dan verwacht, vooral voor Astrid, die dacht dat ze Tom moest bijstaan omdat hij zo snel zeeziek is. Helaas was As vervolgens zelf degene die de meeste moeite had om alles binnen te houden. Ondertussen had Lies nergens last van en genoot boven op het dek van de wilde zee met een hele groep gillende Cambodianen en van alle mensen die beneden met een zakje hopeloos voor zich uit zaten te staren.
Als mooie afsluiter van Cambodja zijn we naar Kampot gegaan waar we lekker hebben rondgescooterd en verse krab hebben gegeten. Inmiddels zijn we alweer in Vietnam en kijken we terug een fantastische tijd met Tom en op geweldige feestdagen waarover we in de volgende blog meer zullen schrijven. We willen jullie allemaal een heel gelukkig en reislustig nieuwjaar wensen en jullie bedanken voor alle leuke reacties op onze blog! We genieten er iedere keer van om ze te lezen (vooral de uitslagen van Mark zijn hockeywedstrijden kunnen we erg waarderen)!!
Met bruine koppies, nieuwe energie en de verloren kilo's weer aan het lijf kwamen we na een lange dag reizen aan in Siem Reap. Hier hebben we de imponerende tempels van Angkor Wat bezocht. Dit hield in dat we om vier uur 's nachts opstonden om met de tuktuk naar de bekendste tempel te sjeezen en ons vervolgens te instaleren voor de zonsopgang. En toen begon het feest; duwen, trekken, schelden omdat duizenden toeristen (lees Chinezen) aan het strijden waren om de mooiste foto te schieten. Ondanks dat de tempel schitterend was met zonsopgang, fascineerde de mensenmassa ons net iets meer dus besloten we om dat ook maar even vast te leggen. Al die drukte neemt iets weg van de ervaring dus we zijn snel door gegaan naar de andere tempels waaronder de Tomb Radar tempel, zodat we de grote groepen Chinezen konden vermijden. Iets wat we niet konden vermijden was dat we weer vierkant uitgelachen werden toen we met onze tuktuk in een grote marathon belandden en Astrid weer onhandig vast kwam te zitten op een ruïne.
Na Siem Reap gingen we met de boot door naar Battambang. Tijdens deze negen uur durende boottocht zagen we het echte Cambodja; vissers, spelende kindjes en het vlakke landschap vol palmbomen. Wat ons opviel tijdens deze tocht was de armoede die we onderweg zagen, iets wat we confronterend vonden aangezien we de avonden daarvoor nog tussen de zatte (seks)toeristen stonden (die zich nul aantrekken van de Cambodjaanse bevolking en cultuur). In Battambang hingen we zelf de toerist uit door met de tuktuk langs de highlights te gaan met een groep leuke Belgen. Zo maakten we een ritje op een bambootreintje en zagen we miljoenen vleermuizen uit een grot komen.
Omdat Tom (de broer van Lies) ons kwam opzoeken reisden we al snel door naar Phnom Pehn om hem daar op te wachten. Als complete verassing bleek hij een dag eerder dan gepland aan te komen dus geheel onverwacht stond deze druktemaker in een keer voor onze neus! Al snel werd ons duidelijk dat we Tom er heel goed bij konden hebben met zijn onuitputtelijke enthousiasme en nuchtere kijk op de wereld. Zeker na het lezen van het indrukwekkende boek 'First they killed my father', het bezoeken van de Killing Fields en het Tol Slueng Museum konden we dat goed gebruiken. Beide monumenten laten zien welke vreselijke genocide eind jaren '70 heeft plaatsgevonden onder leiding van de communistische Pol Pot in Cambodja. Pol Pot jaagde op gruwelijke wijze 3 miljoen Cambodianen de dood in door ze uit te hongeren in werkkampen, te martelen in afschuwelijke gevangenissen of ze te vermoorden op de Killing Fields. We kunnen met geen pen beschrijven wat er door ons heen ging bij het lezen van de verhalen, het zien van de foto's of de massagraven waarbij de botten nog uit de grond staken.
Na deze heftige dagen werd het tijd om naar een plek te gaan waar Tom zijn vreselijk witte kleur kwijt kon raken zodat we niet langer duo penotti foto's hoefden te maken. We gingen naar Sihanoukville om daar een paar dagen te relaxen aan het strand en te genieten van de lekkere bbq's met verse vis. Op aanraden van Tom hebben we ook nog wat daagjes gespendeerd op Koh Rong, een super mooi eilandje met witte stranden en helder water. Dit eiland was gelukkig nog niet helemaal ontdekt door alle Geordie Shore types uit Engeland dus dit was genieten geblazen! Samen met Gijs (een leuke brabo die we daar hebben ontmoet) hebben we daar een heerlijke tijd gehad waarbij we gedanst hebben op een strandfestivalletje en naar de andere kant van het eiland zijn gegaan om een heel strand voor onszelf te hebben. Vooral dit laatste verliep iets anders dan verwacht. Volgens het lokale VVV-kantoor zou het 30 minuten lopen zijn door de jungle naar de andere kant van het eiland en hoefden we slechts de bordjes te volgen. Maar niets bleek minder waar. Na een uur lopen zagen we geen bordjes meer maar alleen maar rotsen en groen boven, onder en naast ons. Na vijf uur lopen en klauteren vonden we gelukkig eindelijk het pad terug en konden we genieten van van een welverdiende fles water. Ook de terugreis met de boot liep wat anders dan verwacht, vooral voor Astrid, die dacht dat ze Tom moest bijstaan omdat hij zo snel zeeziek is. Helaas was As vervolgens zelf degene die de meeste moeite had om alles binnen te houden. Ondertussen had Lies nergens last van en genoot boven op het dek van de wilde zee met een hele groep gillende Cambodianen en van alle mensen die beneden met een zakje hopeloos voor zich uit zaten te staren.
Als mooie afsluiter van Cambodja zijn we naar Kampot gegaan waar we lekker hebben rondgescooterd en verse krab hebben gegeten. Inmiddels zijn we alweer in Vietnam en kijken we terug een fantastische tijd met Tom en op geweldige feestdagen waarover we in de volgende blog meer zullen schrijven. We willen jullie allemaal een heel gelukkig en reislustig nieuwjaar wensen en jullie bedanken voor alle leuke reacties op onze blog! We genieten er iedere keer van om ze te lezen (vooral de uitslagen van Mark zijn hockeywedstrijden kunnen we erg waarderen)!!
-
02 Januari 2016 - 17:02
Tom:
Hey Dames,
Ik vond het geweldig om deel uit te mogen maken van jullie bijzondere reis. Jullie zijn echt een top team, die je er altijd goed bij kunt hebben. Ik ga jullie heel erg missen!!! Geniet nog van jullie laatste weken in Azie.
Dikke kus Tom -
02 Januari 2016 - 18:04
Willy Kooijmans:
Lieve meiden,
Wat een leuk verhaal weer. Spannend ook. Fijn dat jullie zo'n leuke tijd gehad hebben met Tom. Kan ook niet anders denk ik, hij is de gezelligheid zelve. Nog veel plezier voor jullie en alle goeds voor het nieuwe jaar. We kijken uit naar jullie volgende verslag. Veel liefs, Willy.
-
02 Januari 2016 - 20:37
Mark V.d. Eijnden:
Hoi Dames
Vandaag hebben wij jullie cadeaus - ook van Tom toch? - uitgepakt, harstikke leuk.
Het varkentje staat al op mijn bureau en morgen gaan we eens kijken hoe de koffiebonen uit Vietnam smaken, hihi.
Afgelopen dagen zijn we heerlijk met het Wageningenclubje bij Hans en Loes geweest, heel gezellig. Komende weken is het nog druk en dan de reis naar Nieuw Zeeland en Australië. Wij hebben er ontzettend veel zin in.
Wel hebben we komende donderdagavonden nog wel onze winteravond toernooi dus als jullie toch nog uitslagen willen hebben kan ik die nog wel doorgeven.
Groet Mark en natuurlijk ook van Charlotte
-
03 Januari 2016 - 09:00
Paul Kooijmans:
Lieve dames, dank voor het boeiend en leuk geschreven reisverslag en de bijbehorende foto's . Geeft een goed beeld van de pret en het paradijselijke leven in Azië. Liefs en de beste wensen voor jullie reislustigen voor de komende tijd. Zie uit naar het volgende verslag en weten dat de tijd met Charlotte en Mark ook bijzonder zal worden. Liefs van Paul -
03 Januari 2016 - 10:20
Marianne Kooijmans:
Dank voor de update en fijn om te lezen dat alles deze keer goed is gegaan zonder inzinkingen. Kennelijk zijn jullie inmiddels gewend aan jullie nieuwe way of life. Wij zijn inmiddels terug van onze vakantie, slechts 24 dagen, dus een gewone vakantie en wennen na de feestdagen weer aan het normale leven tot we in maart weer naar de USA vertrekken. Wij hebben Nederland kennelijk nodig om even op te laden. Gelukkig kunnen jullie een hele tijd achter elkaar door reizen, dus geniet er maar van. Jullie staan nu ook nog meer dan wanneer je ouder bent open voor nieuwe indrukken, het is allemaal nieuw en indrukwekkend. Ik wens jullie een gezond en gelukkig 2016 en een hele leuke verdere reis.
Marianne -
03 Januari 2016 - 12:16
Kim Van Der Poel:
Super leuk en herkenbaar verhaal weer!! Klinkt als genieten op al die mooie eilanden en als heerlijk relaxt allemaal. Have fun!!!
X uit Leiden -
03 Januari 2016 - 16:05
Josephine En Henny:
Hallo dames, op de eerste plaats voor jullie ook een mooi inspirerende, bijzonder spannend nieuw jaar gewenst. Heerlijk om op deze manier mee te mogen genieten van jullie belevenissen. Wat ruig daar op die Bounty eilanden. Geniet samen van de komende tijd en van jullie avontuur samen. -
04 Januari 2016 - 22:46
Dianne:
Ik wil jullie allereerst voor 2016 een jaar toewensen waar jullie dagen in goud geschilderd zijn, jullie nachten gevuld met sterren die de wereld doen fonkelen en een leven zoals de schitteringen van een diamant. Dat voor jullie dit jaar briljant et betoverend mag zijn, van het begin tot het einde!
Weer geweldig om jullie verhalen te lezen! Ik zit weer helemaal mee te genieten; wat moet het super-prachtig zijn, en overweldigend, die enorme verschillen. Ik heb het slechts in het klein meegemaakt, toen ik naar Thaïland ben afgereisd, waar Ronny enkele épisodes van "the young Indiana-Jones chronicles" draaide, maar daar voelde ik me ook al zo ongemakkeliijk bij het zien van dat grote arm-rijk-verschil, terwijl wij als toerist in een heerlijk hotel zaten op een van de mooiste plekjes vlak aan het strand en aan de andere kant de machtig-mooie bossen. Maar toch genoot ook ik volop, net zoals jullie dat nu ook doen! En lekker blijven doen!
Wij zijn een paar dagen met ons 16-en (al onze kinderen met aanhang en kleinkinderen) (dus die van Alain en van mij) naar de Belgische kust geweest. Heerlijk druk, maar heel fijn om iedereen zo een hele week om ons heen te hebben. Vooral voor Alain was het speciaal, want zijn kinderen ziet hij veel minder als ik de mijne. Zijn dochter woont in Chatelleraux (zo'n 600 km bij ons vandaan) en zijn zoon in Boulogne-sur-mer (zo'n 150 km bij ons vandaan). Dan ga je minder vlug gauw even een bakje leut drinken. En nu nemen we ons "gewone" leventje weer op en gaan de repetitie's morgen al beginnen. Maar... eerst even op jullie blog reageren!
beste meiden: tot de volgende keer; ik kijk er naar uit !
-
16 Januari 2016 - 22:51
Titie Wiersma :
Hallo Meiden allereerst een heel goed 2016gewenst en nog veel reisgenot. Fijn dat we zo mee mogen genieten. Hartelijke groeten Bindert en Titie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
