Asterix & Obelies op reis - Deel 2 (Borneo)
Blijf op de hoogte en volg Lies
03 November 2015 | Maleisië, Kota Kinabalu
Ons verblijf in Kuala Lumpur begon roerig. Astrid had helaas een voedselvergiftiging opgelopen in Indonesie en was genoodzaakt om twee dagen bedrust te houden. Gelukkig ontpopte Lies zich tot een ware grote zus en konden we al snel weer met z'n tweeen op pad. Kuala Lumpur hebben we bezichtigd door middel van een 'hop on - hop off' bus. Een ideale manier om de stad goed te kunnen bezichtigen zonder al teveel inspanning te moeten leveren in de heftige smoglucht. Onze indruk van Kuala Lumpur was dat het een nogal vieze stad is (mede door alle smog die er hing door de bosbranden in Indonesie) en dat de inwoners en Aziatische toeristen nogal wisselend reageerden op ons. De reacties varieerden van bevelen die ons werden toegesnauwd tot ons vierkant uitlachen of met ons op de foto willen. Naast sight-seeing hebben we ook nog een bezoek gebracht aan het nationale museum om meer te leren over de cultuur en de geschiedenis. In de avonduren hebben we nog eventjes twee rooftopbarren onveilig gemaakt. Dat laatste mondde uit in een onvergetelijke avond! Wat was het gaaf om samen met andere backpackers op een gigantische hoogte te staan dansen terwijl we uitzicht hadden over de hele stad en de Twin Peeks.
Na deze legendarische avond was het tijd om te vertrekken naar Borneo, een groot verschil met Kuala Lumpur. We kwamen aan in het rustige Kota Kinabalu en besloten vanaf hier een river-safari te boeken op de Kinabataganrivier. Voordat we ons zouden omringen met allerlei wildlife zijn we nog een dagje een eilandje gaan bezoeken met twee locals; Kenny en Jay. Zij lieten ons kennismaken met zeekomkommers en namen ons 's avonds mee naar een leuk barretje aan het water. Na ons korte verblijf in Kota Kinabalu was het tijd om in alle vroegte (05:45!!) te vertrekken naar het busstation om de lange reis te maken naar Sandakan. Dit verliep niet echter niet zonder slag of stoot. Bij aankomst op het busstation zagen we net onze bus wegrijden. Als twee malle eppie's besloten we om de achtervolging in te zetten en onder het oog van tallloze toeschouwers renden we met onze oenige hoedjes in de hand en 15 kilo baggage aan het lijf achter de bus aan ('Bus!!, Stop, Bus!!'). Natuurlijk reed hij enkel een rondje over het busstation en bleek het niet onze bus te zijn. Na een lange rit kwamen we aan bij het ophaalpunt waar Astrid een vragenvuur op zich afgericht kreeg door een Zwitsere familie die in de veronderstellig was dat Astrid de gids was (kwam door onze avontuurlijke hoedjes). Verwarring en hilariteit alom dus.
De river-safari was wel echt een absoluut hoogtepunt van onze reis door Borneo. We mochten 3 dagen lang op verschillende momenten van de dag een excursie over de rivier maken. Tijdens deze excursies werden we vanaf de kade of het water begluurd door allerlei verschillende soorten apen (waaronder neusapen en oerang-oetangs), prachtige vogels en grote krokodillen. Als klap op de vuurpijl zagen we olifanten in het wild! Niet alleen hadden we de kans om de jungle vanaf het water te verkennen, we mochten er ook in slapen en er doorheen wandelen. Dit bleek toch wel heel spannend te zijn aangezien dit ook betekende dat we omringd werden door talloze spinnen, bloedzuigers en muggen. Gelukkig sliepen we op de kamer met een natuurfanaat die niet kon stoppen met over zichzelf te praten, hadden we een flinke voorraad aan DEET meegenomen en sliepen we met onze coconnetjes over het hoofd.
Na de rivier-safari keerden we, zonder achter de bus te hoeven aanrennen, terug naar Kota Kinabalu. We wilden hier nog een trekking maken door de jungle en gaan raften. Goed voorbereid (we hebben uiteraard geleerd van ons Rinjani avontuur) begonnen we aan de trekking samen met twee bejaarde Japanners. In plaats van een spannende trekking bleek dit avontuur zich vooral in het busje af te spelen, aangezien de twee Japanners niet meer dan 300 meter konden lopen. Dit resulteerde in veel geklier en meligheid. Op aanraden van Michelle (onwijs bedankt hiervoor) trakteerden we onszelf nog even op een stukje durian. Echt het allergoorste wat we ooit hebben gegeten! Uiteraard werden we ook hier weer smakelijk uitgelachen door de plaatselijke bevolking. Onze laatste dag in Kota Kinabalu sloten we af met een raftexcursie waarbij de nodige races tegen de andere bootjes werden gehouden, Lies als een ware piraat een ander schip enterde en we ons jaarclublied hebben geleerd aan de bemanning van onze boot.
Nu we het noorden van Borneo gezien hadden, werd het tijd om het zuiden te ontdekken. Ook hier waren er niet veel westerese toeristen, wat als resultaat had dat we ons lekker konden mengen onder de lokale inwoners. In Kuching hebben we een heuse playbackshowbattle tussen Chinezen mogen aanschouwen en speelde Astrid een gastrol in een Aziatische musicvideo. Ook zijn we naar een oerang-oetang opvangcentrum geweest, iets wat we enorm gaaf vonden om te zien. Voordat we weer jungletrekkingen zouden gaan maken in Bako National Park (en moesten bivakeren tussen het ongedierte) wilden we nog eventjes wat daagjes relaxen aan het strand. Samen met Kaari, een jonge Amerikaanse fotografe voor National Geographic met wie we een leuke klik hadden, zijn we naar Damai Beach gegaan. Dit bleek een compleet uitgestorven spookstadje te zijn wat als voordeel had dat we voor een appel en een ei konden verblijven in een luxe resort. Na twee dagen relaxen aan ons mega zwembad en de nodige goede gesprekken en lachbuien werd het tijd om het avontuur weer op te zoeken. Zonder Kaari maar met onze prachtige hoedjes op liepen we urenlang door de jungle terwijl het zweet van ons afgutste. Onderweg kwamen we wilde neusapen, slangen en lelijke zwijntjes tegen. Helaas hadden we de laatste boot gemist dus moesten we een nachtje blijven slapen in een hutje tot groot verdriet van Astrid. In het hutje hoorden we allerlei enge geluiden (er bleek een familie zwijnen onder ons te wonen) maar gelukkig bleef Lies rustig en kon ze As op haar gemak stellen.
Na wekenlang omringd te zijn geweest door jungle, wildlife en natuurfanaten werd het voor ons tijd om ons weer eens de bewoonde wereld op te zoeken. Ons volgende avontuur: het altijd toeristische en chaotische Thailand. Niet getreurd, onze blog over Thailand zal snel verschijnen!
Na deze legendarische avond was het tijd om te vertrekken naar Borneo, een groot verschil met Kuala Lumpur. We kwamen aan in het rustige Kota Kinabalu en besloten vanaf hier een river-safari te boeken op de Kinabataganrivier. Voordat we ons zouden omringen met allerlei wildlife zijn we nog een dagje een eilandje gaan bezoeken met twee locals; Kenny en Jay. Zij lieten ons kennismaken met zeekomkommers en namen ons 's avonds mee naar een leuk barretje aan het water. Na ons korte verblijf in Kota Kinabalu was het tijd om in alle vroegte (05:45!!) te vertrekken naar het busstation om de lange reis te maken naar Sandakan. Dit verliep niet echter niet zonder slag of stoot. Bij aankomst op het busstation zagen we net onze bus wegrijden. Als twee malle eppie's besloten we om de achtervolging in te zetten en onder het oog van tallloze toeschouwers renden we met onze oenige hoedjes in de hand en 15 kilo baggage aan het lijf achter de bus aan ('Bus!!, Stop, Bus!!'). Natuurlijk reed hij enkel een rondje over het busstation en bleek het niet onze bus te zijn. Na een lange rit kwamen we aan bij het ophaalpunt waar Astrid een vragenvuur op zich afgericht kreeg door een Zwitsere familie die in de veronderstellig was dat Astrid de gids was (kwam door onze avontuurlijke hoedjes). Verwarring en hilariteit alom dus.
De river-safari was wel echt een absoluut hoogtepunt van onze reis door Borneo. We mochten 3 dagen lang op verschillende momenten van de dag een excursie over de rivier maken. Tijdens deze excursies werden we vanaf de kade of het water begluurd door allerlei verschillende soorten apen (waaronder neusapen en oerang-oetangs), prachtige vogels en grote krokodillen. Als klap op de vuurpijl zagen we olifanten in het wild! Niet alleen hadden we de kans om de jungle vanaf het water te verkennen, we mochten er ook in slapen en er doorheen wandelen. Dit bleek toch wel heel spannend te zijn aangezien dit ook betekende dat we omringd werden door talloze spinnen, bloedzuigers en muggen. Gelukkig sliepen we op de kamer met een natuurfanaat die niet kon stoppen met over zichzelf te praten, hadden we een flinke voorraad aan DEET meegenomen en sliepen we met onze coconnetjes over het hoofd.
Na de rivier-safari keerden we, zonder achter de bus te hoeven aanrennen, terug naar Kota Kinabalu. We wilden hier nog een trekking maken door de jungle en gaan raften. Goed voorbereid (we hebben uiteraard geleerd van ons Rinjani avontuur) begonnen we aan de trekking samen met twee bejaarde Japanners. In plaats van een spannende trekking bleek dit avontuur zich vooral in het busje af te spelen, aangezien de twee Japanners niet meer dan 300 meter konden lopen. Dit resulteerde in veel geklier en meligheid. Op aanraden van Michelle (onwijs bedankt hiervoor) trakteerden we onszelf nog even op een stukje durian. Echt het allergoorste wat we ooit hebben gegeten! Uiteraard werden we ook hier weer smakelijk uitgelachen door de plaatselijke bevolking. Onze laatste dag in Kota Kinabalu sloten we af met een raftexcursie waarbij de nodige races tegen de andere bootjes werden gehouden, Lies als een ware piraat een ander schip enterde en we ons jaarclublied hebben geleerd aan de bemanning van onze boot.
Nu we het noorden van Borneo gezien hadden, werd het tijd om het zuiden te ontdekken. Ook hier waren er niet veel westerese toeristen, wat als resultaat had dat we ons lekker konden mengen onder de lokale inwoners. In Kuching hebben we een heuse playbackshowbattle tussen Chinezen mogen aanschouwen en speelde Astrid een gastrol in een Aziatische musicvideo. Ook zijn we naar een oerang-oetang opvangcentrum geweest, iets wat we enorm gaaf vonden om te zien. Voordat we weer jungletrekkingen zouden gaan maken in Bako National Park (en moesten bivakeren tussen het ongedierte) wilden we nog eventjes wat daagjes relaxen aan het strand. Samen met Kaari, een jonge Amerikaanse fotografe voor National Geographic met wie we een leuke klik hadden, zijn we naar Damai Beach gegaan. Dit bleek een compleet uitgestorven spookstadje te zijn wat als voordeel had dat we voor een appel en een ei konden verblijven in een luxe resort. Na twee dagen relaxen aan ons mega zwembad en de nodige goede gesprekken en lachbuien werd het tijd om het avontuur weer op te zoeken. Zonder Kaari maar met onze prachtige hoedjes op liepen we urenlang door de jungle terwijl het zweet van ons afgutste. Onderweg kwamen we wilde neusapen, slangen en lelijke zwijntjes tegen. Helaas hadden we de laatste boot gemist dus moesten we een nachtje blijven slapen in een hutje tot groot verdriet van Astrid. In het hutje hoorden we allerlei enge geluiden (er bleek een familie zwijnen onder ons te wonen) maar gelukkig bleef Lies rustig en kon ze As op haar gemak stellen.
Na wekenlang omringd te zijn geweest door jungle, wildlife en natuurfanaten werd het voor ons tijd om ons weer eens de bewoonde wereld op te zoeken. Ons volgende avontuur: het altijd toeristische en chaotische Thailand. Niet getreurd, onze blog over Thailand zal snel verschijnen!
-
03 November 2015 - 15:05
Tom Van Den Eijnden:
Hey "grote" wereldreizigsters,
Weer een geweldig verhaal om te lezen!!! Zo jammer dat ik er niet bij kon zijn om jullie keer op keer uit te lachen, jullie zijn echt een stelletje d. (Je weet wel welk woord) met z'n tweetjes, schitterend. Jullie snappen hopelijk toch wel waarom jullie elke keer worden uitgelachen :p.
Ik vind het heel bijzonder hoe jullie Borneo hebben gezien, vooral met al die wilde dieren. Is trouwens die misicvideo van Astrid nog ergens te vinden op youtube??? Ik ben nogal benieuwd naar Astrid haar zang/acteer kunsten. Geniet nog van het drukke en mooie Thailand.
Hele dikke kus van jullie broer -
03 November 2015 - 15:46
Mark V.d. Eijnden:
Hoi dames,
Top wat jullie allemaal mee maken en wat kan toch ook de natuur mooi zijn.
Toch lekker weer naar het bruisende Thailand en het vertier daar.
Mooi de foto's en ga lekker door met het zoeken naar het onbekende.
Groet Mark -
03 November 2015 - 17:16
Dianne Coutteure:
Hoi Lies en Astrid! Hartstikke tof om jullie verhalen te lezen, ik zit gewoonweg te grinniken achter mijn computer als ik dit alles lees! Wat een avonturen. Om jaloers op te worden. Vanavond ga ik proberen om het voor Marie-Irène op z'n Frans te vertellen.
Ook wel lachen over het videofilmpje; was dat een reclame voor een of andere soft? Maar goed hoor! Leuke ervaring. En vast een stuk minder eng als slapen in de wildernis met alle beesten om je heen.
Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd naar jullie hoedjes, want het "strohoedje" op een van de foto's is helemaal niet zo mis! of heb ik niet goed gekeken?
Ik kijk nu al uit naar jullie volgende verslag. Geniet, dames, geniet !!! veel liefs en tot leeszs!
Dianne -
03 November 2015 - 18:10
Kim:
Wat een super verhaal weer! Voor mij een en al herinnering als ik jullie Borneo-verhalen lees en krijg er alleen maar meer heimwee van. Heerlijk om na al die jungle-uitspattingen nu weer even naar de bewoonde wereld te gaan lijkt me. Astrids acteertalent was het hoogtepunt op ons weekendje Audacia!! Pijn in onze buik van het lachen!
Lieve As, we missen je bij Audacia, maar vinden het natuurlijk super dat je dit allemaal doet.
Dikke kus! -
03 November 2015 - 21:00
Loes En Hetty:
Hallo meiden,
Ja we hebben hier ook meegekregen dat de smog in Azië ernstig is door bouwgrond af te branden in Indonesië. Zelf hadden we ook evennodig om aan Kuala Lumpur te wennen.
Wij zaten in het centrum waar het vooral in de avond een feestje was om op straat te eten. Vriendelijke mensen leerden ons wat de moeite waard was om te eten. Vooral het eten uit de kleipotten was spannend. Wij zijn naar de Twin Towers met demetro gegaan en hebben hier heel veel mooie foto's kunnen maken. Ook de dierentuin en de gebouwen in die omgeving die een kijkje in de Engelse tijd te zien gaven waren interessant. Bij een van de vele tempels hadden we een theeproeverij.
Wij hebben de andere kant van Maleisië gezien. Het fijne was dat Engels daar de tweede taal is en dat het contact met de lokalen daarom erg leuk was.
Ja en Borneo met die mooie natuur is ook weer heel bijzonder. Zelf ben ik ook niet zo van die spinnen en al dat kruiperige.
Heel veel plezier terug in Thailand en we zijn heel benieuwd hoe jullie ervaringen daar zijn.
Liefs, Loes en Hetty -
03 November 2015 - 21:32
Josephine En Henny:
Hallo dames,, hahah wat een avontuur heerlijk om te lezen. IK kan me zo een voorstelling maken van jullie belevenissen. We genieten van het verhaal en griezelen ook van al het gekruipsel om jullie heen van klein gediertes. brrrr.
Nou wij kijken uit naar jullie vervolg geniet maak plezier. Toy toy toy. -
03 November 2015 - 21:46
Irene Ilbrink:
lieve lies en lieve vriendin
wat super wat jullie allemaal meemaken, en natuurlijk ook zien .heerlijk om te lezen, ben wel een beetje jaloers, dat ik dat vroeger niet heb gedaan. geniet nog van deze mooie tijd dat jullie samen hebben, het is super dat ik dit met jullie verslag kan lezen . ik wens jullie nog een goede reis veeeeeeeeeel plezier , tot het volgende verslag xxxxxxxxx irene ger en maud xxxxxx -
03 November 2015 - 21:52
Marianne:
Lieve Lies en Astrid,
Bedankt voor wederom een veelheid van belevenissen. Kuala Lumpur en Borneo weet ik nog wel, maar het duizelt me van al die andere plaatsen. Ik zal de atlas er maar eens bijpakken. Leuk wat jullie allemaal doen en fijn dat het zo goed gaat. De opa van Lies was dol op doerian, als enige van de femilie, de rest vond het stinken. We hadden een boom in onze tuin op Curacao staan en voor hem was het een aandenken aan zijn jeugd. Veel plezier met verdere avonturen.
Marianne -
04 November 2015 - 08:07
Paul:
Lieve Lies en Astrid.
Leuk jullie in prachtige bewoordingen gelschreven Borneo verslag met genoegen gelezen. Wij wensen jullie nog een mooie verdere reis toe en we zullen jullie verslagen en foto's met genoegen lezen. Liefs van Paul en Willy
-
04 November 2015 - 12:29
Astrid:
Ha Dames,
Geweldig jullie avonturen.
Jasmijn is inmiddels 1 dag thuis (en wil het liefste terug) :-)
Dus wie weet zien jullie haar nog in Australië.
Liefs, Astrid -
07 November 2015 - 16:07
Oma Finy:
Lieve Lies en Astriid,
We zitten nu na een mooie herfstwandeling door de Malpie in de Jachhoorn jullie foto's te bekijken. Heel mooi! Ook heel leuk om jullie op de foto's te zien en dan denk ik aan mijn vroegere jeugdjaren toen ik ook veel heb mogen doen. Ik hoop dat jullie nog een fijne vakantie hebben, dikke kus van oma Finy XXX -
15 November 2015 - 11:04
Marianne Kooijmans:
Hoi Lies,
Ik heb vrijdag heerlijk in je bed in Nuenen geslapen. Tussen alle stapeltjes kleren die Char al had klaar gelegd voor de grote reis naar NZ. Hetty, Loes en ik waren bij je ouders om alvast de verjaardag van je moeder te vieren.
Ik ga op 25/11 met vakantie naar Patagonie en kon haar niet meer op 23/11 bezoeken. We zijn naar Glow geweest en gisteren naar het Van Abbe en ook nog op bezoek bij Tom. Wat woont hij mooi.
Jullie samen nog een goede reis en veel plezier. Marianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
